Scriptum est: «Qui converti fecerit peccatorem ab errore vię suę, salvabit animam ejus a morte»; et iterum: «Redimentes tempus, quoniam dies mali sunt.» Quapropter noverint cuncti fideles futuri et presentes, quod ego Landricus Grossus, a concupiscentia, quę plerumque secularibus obrepit, abstractus et illectus, quosdam mercatores Lingonenses cępi per terram meam transeuntes et eorum res abstuli, donec conventus ab episcopo Lingonensi ac senioribus Cluniacensibus, partem retinui, partem reddidi ipsis mercatoribus, ut sua reciperent et deinceps per terram meam quiete transirent, quid mihi singulis annis loco quasi tributi solverent constituentibus. Ex hoc peccato nata est mihi alterius peccati occasio, scilicet ut cunctis per terram meam iter agentibus, seu causa negotiationis, seu orationis, exactionem, quam vulgo pedituram vocant, imponerem, et hoc meos ab eis exigere juberem. Hoc seniores Cluniacenses audientes, et quia nunquam ab antecessoribus meis aliquid tale factum audierant nimium dolentes, per fratrem meum, domnum Bernardum, suum camerarium, me convenerunt, et ut ab hac injusta ac Deo odibili exactione desinerem poposcerunt, et ut tempus sibi redimerent, aliisque quos hac exactione turbabam quietem providerent, trecentos mihi solidos dederunt. Ego autem, qui facere hoc sponte pro timore et amore Dei debui, accepto precio, tandem aliquando consensi, et in manu domni Hugonis abbatis ac postea in capitulo Cluniacensi, exactionem illam nunquam a me vel ab aliquo meorum exigendam fideliter repromisi; sed et servos vel francos, quoscumque tunc temporis calumniando requisivi, similiter ex toto et in perpetuum, sicut exactionem illam werpivi, et hoc observandum a me omni tempore fideliter promitto, et heredes meos observare precipio. Si quis autem, vel ego ipse, vel quilibet filiorum vel filiarum mearum, vel certe mihi in hoc honore terreno succedentium, hanc exactionem iniquam quam vocant pedituram facere, aut servos vel francos quos werpivi repetere vel quolibet modo a servicio Sancti Petri et seniorum Cluniacensium inquietare presumpserit, iram omnipotentis Dei Patris et Filii et Spiritus Sancti incurrat, et nisi ad satisfactionem et emendationem venerit, in perpetuum anathema maranatha, ęterno igne comburendus, regno Dei et vita ęterna careat. Amen. S. Landrici, qui hanc werpitionem fecit. S. Joceranni, filii ejus. S. Ilii de Craia. S. Humberti Ungri. S. Engilberti de Curtavas. S. Ansedei Juvenis de Oblaco. S. Artaldi de Buxeria. S. Joceramni de Curtavas.